Spiritualiteit is zien hoe God in mijn leven werkt
en zoeken welk antwoord ik daarop kan geven.
Pinksterspiritualiteit is dan: kijken hoe de Heilige Geest in mijn leven werkt, en zoeken welk antwoord ik daarop kan geven, zoeken hoe ik kan meewerken met wat God mij aanbiedt.
Op 18 februari 1967 ervoer een groep retraitanten van de Duquesne-universiteit, in Pittsburgh, Pennsylvania, op een machtige manier, de vervulling van een belofte van God.
God stortte in Zijn grote liefde Zijn Geest uit in een nieuw genademoment.
Hij bracht ze in het bewustzijn en de kracht van de doop in de Heilige Geest.
Wat ze in de sacramenten hadden meegemaakt van doop en vormsel werd levendiger en reëler in hen. Twee van hen vertellen hun ervaringen in onderstaande video.
Pinksteren is: het komen van de Geest in de individuele mens,
maar ook in de gemeenschap.
Pinksterspiritualiteit zal dus ook te maken hebben met het kijken naar de Geest en hoe Hij werkt in de gemeenschap, en zoeken hoe we daar samen een antwoord kunnen op geven.
Spiritualiteit omvat alle domeinen van ons leven, niet alleen ons gebedsleven – ook het dagelijkse leven met alle kleine en grote keuzes die we daarin voortdurend moeten maken – het omvat ook het beroepsleven, de ontspanning, het omgaan met mensen en dingen.
Ik zit op het perron te wachten op de trein. Een vreemdeling komt naast me op de bank zitten. Even vragen vanwaar hij afkomstig is. Is hij christen, of moslim, of…? “Ik ben christen en ik heb een boodschap voor jou. Wat je situatie ook is, er is Iemand die altijd van je houdt.” Ik geef hem een kaartje en een woordje uitleg erbij. Hij neemt het dankbaar aan.
Mijn haarkapper is moslim (bewust gekozen). Ik vraag hem naar welke moskee hij gaat en of hij deelneemt aan het vrijdaggebed en de dagelijkse voorgeschreven gebedsmomenten. Zijn werksituatie belet hem dat. Maar als hij bidt, zegt hij, “dankt hij vooral God: voor zijn handen en voeten en ogen (voor zijn werk belangrijk!), voor zijn vrouw en eerste kindje…” Gelegenheid te over om te zeggen: “God houdt van jou” en een kaartje te overhandigen.
Een nuchtere zakenvrouw neemt na een bespreking afscheid. Vlug maak ik van de gelegenheid gebruik om te zeggen dat ik een boodschap voor haar heb. Ik geef haar een kaartje en moedig haar aan “om af en toe eens naar boven te pinken”. Ze verstaat het. De nuchterheid wijkt voor een brede glimlach. “Dit ga ik bewaren”, zegt ze, terwijl ze het kaartje in de lucht steekt.
Een bedelaar komt me tegemoet en vraagt wat geld “om te eten”. Toevallig (?) heb ik enkele sandwiches bij. Ik geef ze hem en voor hij zich omdraait om zijn weg verder te zetten, houd ik hem even tegen met altijd dezelfde boodschap: “God houdt van jou”.
In de trein komt een jongen tegenover mij zitten. Ik begin een gesprek. Het duurt niet lang voor ik een gelegenheid vindt om hem een kaartje te geven: “God houdt van jou”.
Aan wie kun je zo’n kaartje geven? Aan ieder die je ontmoet. Heel eenvoudig… Als we op straat, in de buurt en overal waar we komen niet getuigen van ons geloof, waar zullen we het dan wél doen?
Onze spiritualiteit is uitgeschreven in acht punten. We geven ze kort weer.
1. De Heilige Geest wordt gezonden
Zoals de Zoon werd gezonden om mens te worden, zo wordt de Geest voortdurend gezonden vanuit de Vader en de Zoon.
De Zoon werd ervaren, gezien, gekend. Zo ook wordt het komen van de Heilige Geest ervaren in de persoon en in de gemeenschap.
De apostelen en de 120 met hen konden met Pinksteren de H.Geest ervaren in de tekens die Hij gaf. Er gebeurde iets in hen en aan hen.
Zo moet elke gebedssamenkomst een ‘gebeuren’ van de H. Geest zijn.
Gebeuren = wij geven Hem de volledige leiding, we laten Hem aan het werk, staan open voor zijn inspiratie, gaan niet op voorhand bepaalde dingen vastleggen.
Gebeuren = De Heilige Geest werkt iets uit, Hij doet iets, Hij verandert ons, maakt ons tot tempel van God.
Gebedssamenkomsten worden ‘openbaringen’ van de Geest die ons diep raken.
Vanuit dat ‘gebeuren’ in ons gaan we leven, leven onder leiding van de Heilige Geest, ‘wandelen in de Geest’.
2. De Heilige Geest verwachten
Zoals er een advent was voor de menswording, zo is er een advent voor het komen van de Heilige Geest.
Wij moeten de Heilige Geest altijd opnieuw verwachten. Hoe vuriger we Hem verwachten, hoe sterker de tekens van zijn komen onder ons worden. Wij mogen Hem verwachten met al zijn gaven: zichtbaar en tastbaar. Dat heeft te maken met overgave. Want wij nemen gewoonlijk liever zélf de touwtjes in handen, tot in ons bidden en ons samen bidden toe. Wij zijn liever onafhankelijk dan afhankelijk.
Waar de Heilige Geest zó verwacht wordt, gebeurt er iets.
De mooiste vrucht van dit verwachten van de Heilige Geest is de doop in de Geest.
De H.Geest verwachten in ons dagelijkse doen en laten, de H.Geest verwachten in onze gebedssamenkomsten, is heel eigen aan onze spiritualiteit.
3. De Heilige Geest roepen, aanroepen
Jezus sprak over de Heilige Geest als over een goddelijke Persoon. We kunnen de Heilige Geest aanspreken zoals we de Vader en Jezus aanspreken. De Kerk heeft dat altijd gedaan. We roepen op Hem, we noemen Hem bij zijn naam.
De Heilige Geest wil geroepen worden.
Het roepen, het voortdurend roepen op de Geest kenmerkt ons leven in de Geest en ons bidden in de Geest.
4. Samen roepen
Samen stellen we ons onder de leiding van de Heilige Geest. Waar we dat doen in verwachtend geloof, zullen er ook altijd tekens zijn van zijn werkzame aanwezigheid.
Dan wordt Pinksteren actueel en wordt de omvorming die de apostelen met Pinksteren beleefden, toegankelijk voor iedereen. De Belgische bisschoppen vermeldden dit ook in hun Verklaring over de Charismatische Vernieuwing (1979).
Waar we samen roepen op de Geest, in verwachtend geloof, wordt ook ons bidden een bidden van de Heilige Geest, wat ons inwendig raakt en vernieuwt.
Samen roepen op de Geest, in verwachtend geloof, brengt Jezus handelend aanwezig in ons midden.
5. Omkleed worden met de Geest
Meer en meer gaat de Heilige Geest ons hele leven beheersen. Wij worden ‘omkleed met de Heilige Geest. Hij verandert onze persoonlijkheid. De kracht die Hij ons geeft, is die tot dienstbaarheid, om elkaar op te bouwen, te steunen, te bemoedigen.
In onderstaande video wordt dit onderwerp uitvoerig besproken. Vanaf minuut 17.45 spreekt Kanunnik Wilfried brieven uitvoerig over ‘Het nieuwe leven in de Geest’.
En zo bewerkt het komen van de Geest:
6. De communio
De gemeenschap met God en met elkaar.
Een gemeenschap van mensen die zich diep bewust worden van hun kindschap Gods en hun broer en zus zijn van elkaar.
Een gemeenschap die ‘lichaam van Christus’ wordt, waarin de Heer aanwezig kan komen en zijn werk kan verrichten.
Die gemeenschap maken we niet zelf.
We ontvangen ze.
De Heilige Geest vormt en bouwt de gemeenschap, vooral door de gaven die Hij aan ieder schenkt.
7. De Heilige Geest roept op tot dienst
De Heilige Geest schenkt gaven aan eenieder. Hij stelt ons in staat de gemeenschap op te bouwen. Hij maakt mensen tot kanaal van Gods liefde voor anderen. Samen zullen we dan ook moeten onderscheiden men wie door de Heilige Geest als instrument wordt gebruikt, en voor welke taak. Op grond van die onderscheiding kunnen bepaalde diensten uitgeoefend worden.
Ik heb mijn plaats gevonden in het vliegtuig richting Johannesburg, Zuid-Afrika. Ik zit aan het venster, met zicht op de buitenwereld. Ook de andere passagiers installeren zich. Het vertrekuur nadert stilaan. Na de nodige informatie wordt alles in gereedheid gebracht om op te stijgen. Straks zijn we in de wolken, letterlijk dan.
Ik probeer kennis te maken met de medepassagiers naast mij. Het blijkt een echtpaar te zijn, afkomstig uit Canada. We spreken meer met onze handen dan met woorden. “Ik ga mijn broer missionaris bezoeken”, maak ik hen duidelijk.
We krijgen een maaltijd voorgeschoteld… Wanneer alles afgeruimd is, zie ik hoe de man, stil voorovergebogen, zijn hand in de nek van zijn echtgenote legt. Ik maak een gebaar van biddende handen en wijs naar zijn echtgenote. Zij begrijpen blijkbaar wat ik bedoel en knikken overtuigd ‘ja‘. Zij wijst naar haar halswervels. Ik leg een hand in haar nek en begin in tongen te bidden. Na het gebed danken ze. Wanneer we vele uren later het vliegtuig verlaten, danken ze nog eens “for everything” (voor alles). In de aankomsthal van de luchthaven in Johannesburg splitsen onze Belgisch-Canadese wegen. Wellicht zullen we elkaar nooit meer zien, maar Gods liefde kent geen grenzen…
8. De Heilige Geest inspireert en roept op tot getuigenis
De Heilige Geest wil ons, zowel persoonlijk als in groep, bewonen en bezielen, ons bidden, spreken en handelen nieuw leven inblazen. Ons bidden, ons zingen, ons getuigen en sacramenten vieren, gebeuren dan op een geïnspireerde wijze.
De Heilige Geest zal ons altijd verder stuwen om de rijkdom die Hij ons doet ontdekken, niet voor onszelf te houden, maar om de wereld in te trekken en getuigen te zijn van Gods liefde.
De Charismatische Vernieuwing biedt een spiritualiteit aan voor het dagelijkse leven.
Die spiritualiteit is een leidraad voor ons denken, bidden en handelen.
Zo wordt ons leven een leven onder de leiding van de Heilige Geest en ons bidden – zowel persoonlijk als gemeenschappelijk – een bidden-in-de-Geest.
De spiritualiteit van de Charismatische Vernieuwing heeft eigen accenten en geeft ons onze plaats en betekenis in de Kerk.
Onze spiritualiteit helpt ons de kracht en de vreugde van ons geloof ontdekken en beleven, en zet ons van daaruit op weg naar dienst aan de Kerk en de wereld.
Kanunnik Wilfried Brieven over
‘Eenheid onder de christelijke kerken‘.
